Augustijn Vermandere, bassist bij Blue and Broke, maar nog zo veel meer, stelde gisteren in De Kleine Post zijn nieuwe plaat voor ‘Kweethetniet‘. Hij is vandaag jarig en echt waar, de nieuwe CD is een echt geschenk dat je jezelf een plezier mee kan doen. Wens hem een gelukkige verjaardag en doe jezelf dus een plezier en bestel de cd hier.
Het is tegelijk een goed en een slecht jaar geweest voor de band. Goed omdat we zelden zoveel optredens gedaan hebben waaronder de verschillende try-outs van de theatervoorstelling. Veel minder goed vanwege Corona en de onmogelijkheid om veel met de full-band te doen.
Toch hebben we op de valreep van 2021 nog 24 seconden nieuwe muziek. Dit klinkt vreemd, en het is noodgewongen enkel ingespeeld door mezelf en Melissa, maar binnenkort start in Nederland een heuse onderwijsquiz waarvoor wij de jingle hebben gemaakt. Vanaf januari te bekijken (en te beluisteren in ons geval) via de verschillende sociale media kanalen van de Meester (en juffen) met dromen.
Het gekke vandaag met muziek is dat je nooit weet waar het terecht komt. De muziek kan letterlijk de wereld rondgaan. Zo ontdekte ik gisteren op twitter dat er een recensie gepubliceerd werd op een blog met de wel heel fijne naam ‘Nashville Music Guide’ (klik hier)
En het is dan nog een leuke!
The group obviously had so much fun creating the exquisite work of musical art and so they should. It takes this work of art to the next level and brings up the question…when will we hear more?
Ontdek zelf waar deze review over gaat via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
We kregen al veel recensies binnen over onze derde plaat Night Shadows, maar opeens dook er een recensie op van Was it Worth it en de bijhorende video.
While I am usually a big believer in music videos needing to be visual to the point where it feels like something is going on, this particular video by Blue and Broke is an image of a single person singing in front of a black background. This is important to me though because it makes it feel like you’re just being stared in the face and confronted about something which perhaps you do not wish to be confronted about.
“Was it Worth it” has a very precise message. The lyrics wonder whether or not the five children given up for adoption look like the mother or father. Unless if you have also been forced to give up five children for adoption, you might find it difficult to relate to this song (And if you have been forced to give up five children for adoption you have my sympathies) There still exists a place in music though where songs don’t have to feel relatable in order for them to be must listen and this just proof of that.
Lees de volledige recensie hier.
De volledige video kan je hier bekijken:
Ontdekte dat er gisteren een nieuwe recensie gepubliceerd werd (dank u Google Alerts) en we kregen 4 op 5! Lees de recensie hier!
De muziek op Night Shadows schommelt tussen vrij luchtige popliedjes en wat meer ingetogen werkjes. Zo zijn vooral opener ‘As I Can’ en ’Outside’ hele toegankelijke pop-/rockliedjes die flink doen denken aan het werk van Martha Davis en haar band The Motels.
En nu ga ik Martha Davis opzoeken, want voor mij toch nog onbekend (sorry voor de fans).
Ontdek zelf waar deze review over gaat via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Yep, terug een review (klik hier):
Blue and Broke explore a number of different styles and moods from the smoky film noir of “As I Can” to the country folk of “Bear It All” to the funk-inspired hard rock of “Ready,” but everything they try suits them simply because they so clearly love the act of creating music and being a part of its history. Night Shadows isn’t above referencing pop culture or the long history of popular music, and by beautifully and effortlessly synthesizing both the high and the low the band is elevated to a living individual work of art.
Ontdek zelf waar deze review over gaat via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Twee songs op Night Shadows hebben steeds weer duidelijke voor- en tegenstanders. Deze nieuwe recensie (klik hier) is van iemand die duidelijk een voorstander is:
‘Ready’ has the most modern vibe of any track on the record. A rolling bassline and steady groove drums give Anthuenis a trip-hop rhythm over which to get expressive. Organ and deep city horns whir by like passing traffic. ‘The Shell Game’ provides further dimension with a drum-led march accented by demented organ runs. A trick often utilized by The Doors. Anthuenis goes on a rant like a possessed Morrison.
Night Shadows shows off the depth of this multifaceted band. A group whose love of American music has permeated their art in many ways. Yet, the European vibe remains creating a fascinating confluence of musical tributaries.
Zelf nog steeds niet onze plaat ontdekt? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
We ontdekten een nieuwe recensie van onze plaat (klik hier) en ze is terug lovend:
Blue and Broke explore a number of different styles and moods from the smoky film noir of “As I Can” to the country folk of “Bear It All” to the funk-inspired hard rock of “Ready,” but everything they try suits them simply because they so clearly love the act of creating music and being a part of its history. Night Shadows isn’t above referencing pop culture or the long history of popular music, and by beautifully and effortlessly synthesizing both the high and the low the band is elevated to a living individual work of art.
Zelf nog steeds niet onze plaat ontdekt? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Een nieuwe, zeer fijne review binnengekregen van onze plaat Night Shadows met veel complimenten voor Melissa.
Dit is de conclusie van de recensie die je hier helemaal kan lezen:
For a pop band, Blue and Broke is far more adventurous than the large majority of contemporary pop bands and singers. This group is smart and eclectic and has created an album that features aural surprises at nearly every turn. One called “Ready,” for instance, slips in some soulful horns and organ. These sideroads keep the listener listening closely for what may happen next, which is about as high of a recommendation one can give an album.
Zelf nog steeds niet onze plaat ontdekt? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Of speel ze gewoon hier af:
We kregen terug een nieuwe recensie van onze plaat binnen (klik hier), dit is de conclusie:
The band rallies around Anthuenis’ fine vocals that are able to adapt to any style of music that’s being played and bring the track together in a usually pleasing way. Perhaps a few more choruses that really bring out their sound could have helped take the album to the next level, but it’s still a record that is a fun listen with many influences.
Ondertussen zelf nieuwsgierig naar onze plaat? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Of speel ze gewoon hier af:
Vandaag en morgen mogen we eindelijk terug optreden voor een levend publiek. Eindelijk!
Maar kreeg net via Google Alerts een nieuwe recensie binnen van iemand die duidelijk fan is van het piano- en Hammondwerk van Danny (klik hier)!
As cogent as Anthuenis is as she’s coaxing out melodies, high notes, and harmonies, the star of the stars for most of this 12-track affair is unequivocally Danny Verstraete, who simply breathes life, worlds, and gyrating little creatures into his piano and, especially, his Hammond.
Skeptical? Then just peruse “Bear It All”, which follows up “I Can” with keyboard work every bit as nuanced and textured as any tubed or effected guitar ever was. Granted, such coloration in the tune is surely assisted by the acoustic guitar that counterparts Verstraete’s playing, which seemingly wavers and pirouettes through the number.
But it’s so compelling that Anthuenis catches the vibe quick and gets to “drinking and dreaming” on the lyrics. The drums don’t pick up in earnest until about a minute into it, meandering along at a nice easy tempo too bouncy to be a ballad, but with such a feel nonetheless. Nonetheless the Hammond, the vibrato in the notes, is sheer fantastic—if not quite fantastical.
The piano player takes the front on “Night Shadows” with an interpretation of the tune that sounds every bit as ethereal—and spooky—as anything Doors’ organ specialist Ray Manzarek ever put down. In fact, this one’s got a distinct “Riders on the Storm” feel and appeal with a haunting melody that’s perfectly accentuated by male vocalist Henk Hofstede, who joins the party for this track only. He and Anthuenis go note for note, word for word in a spiraling up and down jaunt that’s shivering, giving Pedro De Bruyckere plenty of room to dive right in for a torrid guitar solo.
Ondertussen zelf nieuwsgierig naar onze plaat? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Na gisteren twee nieuwe recensies, kregen we er vandaag terug een mooie binnen (klik hier)!
Een quote:
One of the best tracks on the album, “Was It Worth It,” pushes out simmering bluesy textures, sleazy and voluptuous, as Melissa injects the lyrics with dark, portentous timbres.
Flavored with retro washes of sonic pigments, Night Shadows parades the inimitable, stylish sound of Blue and Broke.
Ondertussen zelf nieuwsgierig naar onze plaat? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
Met een heleboel optredens bijgekomen op onze planning zou je bijna vergeten dat we een plaat hebben uitgebracht. Gelukkig komen er af en toe recensies binnen, zoals nu twee stuks.
Musiczine.net geeft ons 7 op 10 en schrijft (klik hier) :
Als band heeft Blue And Broke twee muzikale top-troeven: zangeres Melissa Anthuenis en een heerlijke blazerssectie.
Het gaat op dit album van pop naar rhythm & blues en rokerige jazz, met nog kleine uitstapjes naar funk en gospel. Al naargelang de track komen er vergelijkingen naar boven met o.m. La Piovra, Sheryl Crow, Vaya Con Dios, Foxey, Bellemont, Norah Jones, Blue Blot, De La Vega, Pitti Polak, Handkerchief, …
Raised by Cassettes schreef een eerste Engelstalige review van onze plaat (klik hier):
I’m always a big fan of albums having a plan when they are listened to from start to finish and feeling like more than just a collection of songs. “Night Shadows” has that, but it also ends on the perfect song in “We Survived”. It’s such a lovely song, but it wouldn’t work if it opened the album or was halfway through. The end is the perfect place for it because it leaves us with that sense of hope. That sense of moving forward. And after the year 2020 was, I think we could all use a little bit more of that.
Ondertussen zelf nieuwsgierig naar onze plaat? Beluister ze via Bandcamp, Bol of check alle mogelijke onlineplatformen.
“…om deze Gentse formatie eindelijk de nodige erkenning te geven die ze meer dan verdiend hebben.”
Er verscheen een nieuwe recensie op Rootstime van ons album en net zoals de vorige twee recensies is deze zeer lovend!
Check de hele recensie hier, of beluister gewoon zelf onze plaat:
Of doe jezelf en ons een plezier: koop ze gewoon via bijvoorbeeld Bandcamp of een van de andere digitale platformen.
Gisteren was er twee uur Blue and Broke op Radio Benelux. Het is bijna overkill :).
We speelden de volgende nummers live:
Klik hier om de uitzending te herbeluisteren:
Er zijn ook beelden:
Vandaag speelden we in primeur een akoestische duo versie van Was It Worth It, gevolgd door No Reason To Panic. Nee, geen link, even wachten tot dinsdag.
Blue and Broke 